اول:
آن چه تقدیم می کنم، له یا علیه کسی یا جریان فرهنگی نیست و امیدوارم حداقل این گونه برداشت نشود. ولی به احتمال طرف داشته باشد چون در دعوای بین دو موضع درست و غلط بی طرفی، بی شرفی است. و تاکید دارم، موضع غلط و درست ونه موضع حق و باطل که غلظت قداست یا بی قداستی نداشته باشد.
دوم: پنجره ای وحید جلیلی رو به ساختارصداوسیما باز کرد تا نسیم و بوی بارانِ نقد وزیدن گرفته باشد، اما همرزمان واقع بین نسیم را طوفانی خشن علیه مدیران صداوسیما تعبیر و تفسیر کردند.نامه اول وحید جلیلی را خواندم و پاسخ برادر غلامی را نیز هم. در پاسخ ایشان به نقد دو سریال و جریان مدیریتی حاکم بر صدا وسیما خاطرات چند سال گذشته ام را مرور کردم و بعد دو دهه می بینم این نامه،پاسخ ها و واکنش ها ، پیامد دو نگاه مدیریتی در عرصه هنر است.این ادبیات ، در لایه های مختلف نهادهای فرهنگی و هنری به طرز دیگری هم قابل رهگیری و رد یابی است.
سوم: سال ۷۷ رئیس رسانه ملی مهمان طرح ولایت (دانشجویان بسیجی) بودند.چند دانشجوی بسیجی در حلقه ای خودمانی از آقای لاریجانی با هزار ملاحظه مودبانه از وضعیت هنرمندان و برخی هنرپیشگان صداوسیما انتقاد کردند، ایشان در پاسخ گفتند:
خواهران_خودتان_را_به_صداوسیما_بفرستید!
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت