اول: خدا سرو کارتان را به پزشکان خیابان های پاستور ، محتشمی ، عدالت و پرستار نیندازد. مصیبت بالاتر از بیماری ، ترافیک صعب العلاج کوچه ها و خیابان هاست.
دوم: گویا نشانه ای از درمان این بیماری صعب العلاج هم دیده نمی شود به خصوص وقتی راهکارهای حل این بیماری، ابهام قانونی نیز داشته باشد و دستگاهها در ابهام قانون برای انجام وظایف اصلی شان ناتوان باشند.
سوم: راه کارحل این بیماری در افزایش ماشین آمبولانس(ماشین پلیس) و پرستاران(افسر و سرباز و کادر راهنمایی و رانندگی) قطعا نیست.درمان پایدار و حل مساله مهم است.
چهارم : واقعا برای رفع یک ابهام قانونی یا تصویب قانونی که پزشک و بیمار آسوده خاطر باشند ، به چند سال زمان نیاز دارد؟
پنجم : بیش از دو بیمارستان بزرگ شرق کشور، بیش از ۵ بیمارستان دیگر دولتی و خصوصی ، چندین درمانگاه ، ده ها آزمایشگاه ، ده ها مرکز تصویری و تشخیص تخصصی ، ده ها داروخانه ، صدها پزشک متخصص ، هزاران بیمار در ۴ تا کوچه ای که علاوه بر آن هزاران نفر از مردم نیز ساکن هستند از نظر #مدیریت_بحران توجیه دارد؟
ششم: این که سازمان نظام پزشکی بگوید پول پارکینگ را پرداخت کرده ایم و شهرداری هم بگوید به دلیل ابهام در وضعیت ساختمان پزشکان که تجاری است یا مسی، فعلا این معضل حل شدنی نیست؛ چه دردی از مردم بیماری که از شرق کشور در این محدوده تردد می کنند ، حل می کند؟!
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت